Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Helictotrichon sedenense

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Civado(-de-Sèino)

Helictotrichon sedenense

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Avoine de Seyne.

Descripcioun :
Civado renadivo que trachis dins li tepiero roucaiouso e lis esboudèu de mountagno. Coume tóuti li Helictotrichon porto de costo que se vèson bèn sus lou dessubre di fueio. Lis espiguet (emé au mens dos flour qu'an uno arèsto) soun lusènt e un pau vióulet, li fueio soun plano e mai larjo que 1 mm (fotò). La lengueto èi courteto e cihado.

Usanço :
Es uno bono erbo pasturiero pèr lou fedan.

Port : Erbo
Taio : 30 à 70(90) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Helictotrichon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 2200 m
Aparado : Noun

Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu - Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Mediterranenco
Ref. sc. : Helictotrichon sedenense (Clarion ex DC.) Holub, 1970 (= Avena montana Vill., 1787 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
CC
CC

Taraxacum officinale & Helictotrichon sedenense

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Civado(-de-Sèino) emé uno autro planto

fotò